WYRÓŻNIENI ABSOLWENCI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ
w roku 2014
Edward Lach
Wydział Architektury
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę zawodową na stanowisku projektanta w firmie Miastoprojekt w Bielsko-Białej, po 4 latach został starszym projektantem w Inwestprojekt we Wrocławiu. W latach 1978-1990 został oddelegowany do pracy w Kuwejcie jako lider zespołu architektów. W 1990 był współzałożycielem firmy Studio AR5 z Wrocławia ,w której również zajmował stanowisko projektanta. Obecnie pracuje zawodowo i jest właścicielem samodzielnej działalności Studio El. Realizacje jego autorstwa pozytywnie wpisały się w sylwetkę Wrocławia, co potwierdzają liczne nagrody , nominacje i wyróżnienia. Z najbardziej rozpoznawalnych można wymienić: Dom wielofunkcyjny „ Howell” na ulicy Szewskiej- nominowany do nagrody roku 2000-SARP, Hotel „Park Plaza” ul. Dubois, „Galerię Dominikańską” i Hotel „Mercure-Panorama” przy pl. Dominikańskim czy też budynek biurowy „Globis” ul. Powstańców Śląskich, który otrzymał I nagrodę na najlepszą realizację w konkursie :Piękny Wrocław” w 2008 r. Działalność zawodowa architekta objęła również inne miasta Polski, w tym: Toruń, Szczyrk, Kraków czy Rzeszów, gdzie rozbudowa Uniwersytetu przy ul. Jaracza otrzymała Nagrodę Pierwszego Stopnia z Diamentem oraz Budowa Roku Podkarpacia 2012. Jako założyciel i członek w Zarządzie Porozumienia Architektów Pracodawców organizował współpracę Biur Projektowych we Wrocławiu od lat 90. XX w. do czasu powstania Izby Architektów w 2001r. Jest członkiem Rady Naukowej Muzeum Architektury we Wrocławiu od 2001r. oraz twórcą idei i organizacji Galerii Jednego Projektu w Muzeum Architektury we Wrocławiu, która promuje i prezentuje prace polskich pracowni architektonicznych, w tym absolwentów i pracowników Wydziału Architektury PWr. Od roku 2013 współpraca Edwarda Lacha z wydziałem zacisnęła się dzięki przyjęciu przez Kandydata zaszczytnej funkcji Przewodniczącego Konwentu-Rady Społecznej Wydziału Architektury PWr.
Manuel Rodriguez Viqueira
Wydział Architektury
W latach 1977-1982 i 1984 – 1986 był pracownikiem Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury, w roku 1986 obronił rozprawę doktorską.Po powrocie na stałe do Meksyku poświęcił się pracy naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej na meksykańskiej uczelni- Universidad Autonoma Metropolitana w mieście Meksyk. W swoim życiu zawodowym przeszedł całą drogę awansu akademickiego do profesora włącznie. Jest członkiem Meksykańskiej Akademii Architektury. Stał się autorytetem w zakresie historii architektury meksykańskiej oraz architektury bioklimatycznej, czego potwierdzeniem są liczne publikacje książkowe i wystąpienia na konferencjach naukowych. Od 1985 zajmował różnie funkcje kierownicze i organizacyjne m. in. Dyrektora instytutu, członka rady wybierającej rektora oraz różnych komisji naukowych. W ostatnim okresie piastował funkcję przewodniczącego Komitetu Nauk Humanistycznych odpowiedzialnego za mianowanie kandydatów do CONACYT ciała analogicznego do Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego).Od początku pracy w Meksyku podjął działania na rzecz współpracy meksykańskiej uczelni z Politechniką Wrocławską. Dzięki jego staraniom już w 1986 roku przebywał i prowadził swoje badania na politechnice Wrocławskiej prof. Javier Covarrubias. W ostatnim dziecięciu latach prof. Rodriguez często przyjeżdżał do Polski na gościnne wykłady. Jednocześnie stymulował kontakty naukowe pomiędzy UAM a Politechniką Wrocławską oraz wymianę studentów polskich i meksykańskich, Efektem tych starań jest m. in. utrzymująca się do 2006 roku współpraca z Wydziałem Nauk i Sztuk dla Projektowania (CyAD) Universidad Autonomia Metrpolitana Azcapotzalco.
Janina Baranowska-Kortylewicz
Wydział Chemiczny
Tytuł doktorat otrzymała w University of Kentucky, a staż podoktorancki odbyła w Albert B. Chandler Medical Center, następnie prowadzać prace badawcze w Harvard Medical School. Obecnie jest profesorem w University of Nebraska Medical Center, Department of Radiation Oncology, J. Bruce Henriksen Cancer Research Laboratories. Jest także dyrektorem UNMC Harry J. Bahr Radiolabeling Facility, gdzie pod jej nadzorem w ostatnich dwudziestu latach wiele leków, obecnie szeroko stosowanych, zostało przygotowanych do badan klinicznych, miedzy innymi Bexxar i Zevalin. Główna działalność naukowa grupy prowadzonej przez Dr Baranowską Kortylewicz to projektowanie, synteza oraz przed-kliniczna ewaluacja theranostics, tzn. leków radioaktywnych dla skierowanej molekularnej radioterapii chorób nowotworowych oraz nieinwazyjnej diagnozy tych chorób. Dr Baranowska-Kortylewicz otrzymała szereg US i międzynarodowych patentów, a ostatnio, aplikacja na stosowanie nowego leku odkrytego i opracowanego w jej laboratorium została zatwierdzona przez US Food and Drug Administration. Dzięki swojej ekspertyzie w rozwoju i wdrażaniu nowych leków radioaktywnych, od wielu lat przeprowadza recenzje prac naukowych dla Komitetu Naukowego Eppley Cancer Center, National Institutes of Health, a także Departament of Defense, gdzie w roku 2011 była przewodniczącą sekcji badawczej w diagnostyce obrazowej. Dr Baranowska-Kortylewicz jest członkiem rad redakcyjnych wielu międzynarodowych czasopism chemicznych i medycznych oraz członkiem kilku narodowych i międzynarodowych organizacji naukowych, miedzy innymi Amerykańskiego Towarzystwa dla Postępu Naukowego, gdzie jest ona “naukowcem na wezwanie” w Programie Naukowej Odpowiedzialności. Jedna z ważniejszych i nieustających działalności dająca jej ogromna satysfakcje zawodowa to praca ze studentami i post doktorantami.
Tadeusz Wenecki
Wydział Chemiczny
Jest Absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ponadto ukończył m. in. Studium Prawa dla Bankowości w Instytucie Nauk Prawnych Polskie j Akademii Nauk, Zarządzanie Strategiczne Przedsiębiorstw w Instytucie France De Gestion W Warszawie Oraz pięciostopniowy kurs menedżerski w zakresie controllingu na Akademii Controllingu ODiK W Gdańsku. Od Roku 2007 związany jest ze Spółką Koksownia Częstochowa Nowa Sp. z o.o., gdzie pełni funkcję Prezesa Zarządu- Dyrektora Generalnego, doprowadzając do rewitalizacji przedsiębiorstwa i aranżując projekty inwestycyjne w nowoczesną produkcję koksu o wartości 400 mln PLN. W latach 1980-1997 pracował w Zakładach Koksowniczych Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej, zaczynając od stanowiska mistrza, poprzez Kierownika wydziału przygotowania węgla, Szefa Produkcji, a kończąc na Dyrektorze Zakładów. W latach 1997-1999 był Dyrektorem ds. Rozwoju, a następnie Prezesem Zarządu Agencji Węgla i Stali Sp. z o.o. W latach 2000-2002 pełnił obowiązki Wiceprezesa Zarządu STANDARD INVEST Korporacji Handlu i Finansów Sp. z o.o., a w latach 2002-2004- obowiązki Prezesa Zarządu, Dyrektora Naczelnego Huty Metali Nieżelaznych SZOPWICE S.A> Grupy Impexmetal, przeprowadzając z sukcesem gruntowną restrukturyzację z wykorzystaniem środków pomocy publicznej. W latach 2004-2006 był prezesem Zarządu Towarzystwa finansowego SILESIA Sp. z o.o. gdzie zaangażował się w prace restrukturyzacji branży hutniczej, w tym Walcowni Rur Andrzej, Walcowni Rur Jedności oraz Huty Stali Częstochowa, w prywatyzacji której brał wiodący udział. Tadeusz Wenecki jest również Przewodniczącym Rady Nadzorczej Spółki FOR-NET S.A., Świadczącej usługi finansowe, Członkiem Rady Nadzorczej Przedsiębiorstwa Komunalnego Sp. z o.o., a także Członkiem Rady Nadzorczej Przedsiębiorstwa Modernizacji Urządzeń Energetycznych Remak S.A. W Opolu.
Włodzimierz Sarnecki
Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii
Ukończył studia na Wydziale Górniczym PWr w 1984 roku, specjalność – Technologia Eksploatacji Złóż uzyskując stopień magistra inżyniera. W tym samym roku został zatrudniony w Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów na stanowisku sztygara zmianowego, następnie ciągle awansując zajmował coraz wyższe stanowiska. W 2009 został Członkiem Zarządu, Dyrektorem ds. Inwestycji BOT KWB Bełchatów. Rok później w wyniku procesu konsolidacji powstała Spółka PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., w skład której weszła m. in. Kopalnia Węgla Brunatnego jako Oddział Spółki. Od tego czasu Włodzimierz Sarnecki pełni funkcję Dyrektora Technicznego – Zastępcy Dyrektora Oddziału i jednocześnie Kierownika Ruchu Zakładu Górniczego KWB „Bełchatów”. Działalność zawodowa i społeczna Włodzimierza Sarneckiego jest wysoko ceniona przez współpracowników, lokalną społeczność oraz środowiska branżowe i naukowe.
Jacek Dziubek
Wydział Inżynierii Środowiska
W latach 1993-2007 pracował na różnych stanowiskach KGHM „Polska Miedź” S. A. – od technologa do dyrektora zakładu Gospodarki Wodno-Ściekowej W Energetyce sp. z o.o.. Od roku 2007 i nadal Prezes Zarządu –Dyrektor Generalny PWiK W Głogowie. Podczas pracy w KGHM doprowadził do wdrożenia kilku metod uzdatniania wód kotłowych oraz oczyszczania ścieków przemysłowych Hut Miedzi Głogów I, Głogów II i Legnicy. Uzupełnił swoje wykształcenie kończąc między innymi studia podyplomowe na Uniwersytecie Wrocławskim, Akadami Ekonomicznej we Wrocławiu i PWSZ w Głogowie. W roku 2012 na podstawie przedstawionej rozprawy doktorskiej ”Usuwanie arsenu ze ścieków przemysłowych” uzyskał tytuł Doktora Nauk Technicznych w zakresie inżynierii środowiska. Od kilku lat jako sponsor bierze aktywny udział w organizowaniu Konferencji Doktorantów i Młodych Pracowników Naukowych -EKO-DOK.
Szymon Koziarski
Wydział Inżynierii Środowiska
W latach od 1973 do 1992 pracował na różnych stanowiskach w resortowym Instytucie Ochrony Środowiska ,Oddział we Wrocławiu- od inżyniera stażysty do kierownika Zakładu Badań i Projektów Specjalnych. Od Roku 1992 kierował Przedsiębiorstwem BIOSYSTEM, Przedsiębiorstwem Projektowania i Realizacji Beztlenowo Tlenowych Systemów Oczyszczania Ścieków w latach 1992-1999 i Przedsiębiorstwem Inżynierii Biochemicznej w latach 1999-2012. Za aktywną i twórczą pracę uzyskał prestiżowe nagrody m.in. Funduszu Marii Skłodowskiej- Curie(dwukrotnie), I-go stopnia ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, instytutu Kształtowania Środowiska oraz Instytutu Ochrony Środowiska. Był autorem i współautorem ponad 120 artykułów i referatów konferencyjnych oraz ponad 100 ekspertyz i opinii z zakresu ochrony wód i gleby.
Piotr Dąbrowski
Wydział Elektroniki
Po ukończeniu studiów związał się z firmą REFA Świebodzice(po zamianach własnościowych: Schneider Electric Poland) gdzie zajmował stanowiska od konstruktora do dyrektora sprzedaży. W swoim życiu zawodowym zrealizował wiele projektów i wdrożeń przemysłowych. Opracował, wdrożył oraz zarządzał projektem produkcji zestawów Elektroenergetycznej Automatyki Zabezpieczeniowej w zakładzie REFA Świebodzice, a następnie zajął się wdrożeniem systemu sprzedaży oraz serwisu Zakładu Automatyki i Systemów Elektroenergetycznych w REFA. W ramach współpracy pomiędzy Schneider Electric Poland i Instytutem Energoelektryki Politechniki Wrocławskiej opracował i zrealizował program systematycznych szkoleń inżynierów elektryków w zakresie Elektroenergetycznej Automatyki Zabezpieczeniowej.
Jerzy Mieczysław Łaskawiec
Wydział Mechaniczno-Energetyczny
Urodzony 1949.08.09, kończył studia podyplomowe na Politechnice Wrocławskiej oraz na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Ponadto w 2002 roku kształcił się na studiach podyplomowych Polsko-Austriackich w zakresie Zarządzania. W roku 2011 dodatkowo ukończył studia podyplomowe z zakresu Energetyki jądrowej. W latach 1973-2004 zatrudniany w Elektrowni Turów gdzie zajmował stanowiska od kierownika wydziału do Prezesa Zarządu. Przeprowadził gruntowną przebudowę struktur organizacyjnych przedsiębiorstwa Elektrownia Turów. Dokonał w latach 1994-2004 pierwszej na taką skalę całkowitej wymiany 6 bloków energetycznych na najnowocześniejsze w tym czasie na świecie. Od 2004 do 2006 po utworzeniu BOT(Bełchatów, Opole, Turów) SA członek Zarządu i Prezes Zarządu. Na bazie BOT SA w procesie konsolidacyjnym powstało PGE SA największe w Polsce przedsiębiorstwo energetyczne. W latach 2010-2013 Prezes i Dyrektor Generalny Fabryki kotłów SEFAKO S.A. w Sędziszowie. Posiada dorobek patentowy z zakresu technologii spalania i ekologii, jest autorem licznych publikacji i felietonów w czasopismach branżowych” ENERGETYKA CIEPLNA I ZAWODOWA. Ma otwarty przewód doktorski na Politechnice Wrocławskiej. Został wyróżniony złotą odznaką Politechniki Wrocławskiej. Podczas Pracy zawodowej aktywnie uczestniczył we współpracy z Politechniką najpierw jako opiekun praktyk studenckich a następnie kierując Elektrownią Turów jako jeden z głównych animatorów adaptacji do celów dydaktycznych dawnej kotłowni a obecnie budynku A-4 Politechniki nazywanego popularnie „STARA KOTŁOWNIA”. Współzałożyciel w imieniu Elektrowni Turów Fundacji Politechniki Wrocławskiej. P rzez dwie kadencje Przewodniczący Stowarzyszenie Absolwentów PWr, obecnie vice Przewodniczący. Członek konwentu Wydziału Mechaniczno-Energetycznego.