Historia

Pomysł powołania Stowarzyszenia Absolwentów Politechniki Wrocławskiej powstał w 1974 r. zaś działania zmierzające do jego powołania Stowarzyszenia powierzono Grupie Inicjatywnej. Nie były one łatwe w czasach nie sprzyjających organizowaniu stowarzyszeń. Najtrudniejsze było przedstawienie zakresu i obszaru działania Stowarzyszenia oraz statutu, które mogły być przyjęte przez Wydział Spraw Wewnętrznych Urzędu Wojewódzkiego. Z dokumentów wynika, że materiały te były wiele razy poprawiane i zmieniane. W grudniu 1975 r. sprzyjający zamierzeniu ówczesny rektor, prof. Tadeusz Porębski, wyraził zgodę na powołanie Stowarzyszenia. Działalność rozpoczęto już w marcu 1976 r. Natomiast zatwierdzenie statutu przez Urząd Wojewódzki i uzyskanie osobowości prawnej nastąpiło 1 września 1976 r. Z Grupy Inicjatywnej ukonstytuował się Zarząd w osobach: prof. Marek Zakrzewski – przewodniczący, prof. Jerzy Bromirski – wiceprzewodniczący, doc. Felicjan Szymankiewicz – wiceprzewodniczący, prof. Jerzy Stańda – sekretarz, dr inż. Roman Jaworski – skarbnik, prof. Jerzy Fekecz – członek Zarządu, Maria Wyzga – sprawy administracyjno-finansowe. Początkowo działalność Stowarzyszenia koncentrowała się głównie na pomocy w organizowaniu spotkań koleżeńskich absolwentów różnych lat i różnych wydziałów. Dotyczyła ona ułatwień w finansowej i formalnej stronie organizacji spotkań, stwarzając możliwość korzystania z konta bankowego, pośredniczenie w korespondencji, uzyskiwanie zezwoleń w Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk na wydawanie druków formalnych. W okresie „systemu zaopatrzenia kartkowego” umożliwiano otrzymanie dodatkowych przydziałów reglamentowanych artykułów na przyjęcia z okazji zjazdów koleżeńskich, na które to spotkania wymagane były oddzielne zezwolenia – pociągało to za sobą konieczność składania ‚wizyt’ w Wydziale Handlu Urzędu Wojewódzkiego.

Działalność Stowarzyszenia została zawieszona wraz z wprowadzeniem stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku; 21 grudnia 1981 r. zarekwirowano pieczątki, książki finansowe i inne podstawowe dokumenty, blokując na pół roku wszelką działalność. Z końcem czerwca 1982 roku, po usilnych staraniach Zarządu i sekretarza Sekretariatu Uczelni, doc. Felicjana Szymankiewicza, wyrażono zgodę na wznowienie pracy. W tych trudnych czasach podejmowane inicjatywy obejmowały pomoc koleżeńską oraz działalność informacyjną, ponieważ brakowało rzetelnej informacji o wydarzeniach na Uczelni w powiązaniu z sytuacją w kraju. W okresie kilkunastu lat funkcjonowaniu Stowarzyszenia zmieniał się skład Zarządu w rytmie trzyletnim. 1 grudnia 1992 roku, podczas Walnego Zebrania Stowarzyszenia, przewodniczącym wybrano prof. Jana Kmitę, który tę funkcję pełnił przez 12 lat, z Zarządem pierwszej kadencji w składzie:  prof. Henryk Hawrylak – wiceprzewodniczący, dr Wojciech Myślecki – wiceprzewodniczący, prof. Jerzy Stańda – sekretarz, prof. Joachim Potrykus – skarbnik, Maria Wyzga – sprawy administracyjno-finansowe; prof. Otton Dąbrowski, prof. Włodzimierz Kordylewski, doc. Felicjan Szymankiewicz, mgr inż. Andrzej Kaczkowski, dr Marek Kozłowski, mgr inż. Wojciech Klimek, dr Aleksandra Lewandowicz, dr inż. Marek Sikora – członkowie Zarządu. W trakcie kolejnych kadencji wystąpiły z powodów losowych i zaangażowania się społecznego niektórych osób, zmiany w składzie Zarządu. W kadencji 2002-2005 skład Zarządu to: prof. Jan Kmita – przewodniczący, prof. Henryk Hawrylak – wiceprzewodniczący, prof. Otton Dąbrowski – wiceprzewodniczący, prof. Jerzy Stańda – sekretarz, prof. Joachim Potrykus – skarbnik, Lucyna Hajduk – sprawy administracyjno-finansowe; prof. Zbigniew Gnutek, prof. Włodzimierz Kordylewski, doc. Felicjan Szymankiewicz, mgr inż. Andrzej Kaczkowski, dr Aleksandra Lewanowicz, prof. Jan Pytel – członkowie Zarządu. Walne Zebranie sprawozdawczo-wyborcze Stowarzyszenia dokonało w dniu 6 grudnia 2005 r. przyjęcia sprawozdania i udzielenia absolutorium ustępującemu Zarządowi, a w dniu 20 grudnia 2005 r. dokonało zmian w statucie, uchwaliło nadanie godności Honorowego Przewodniczącego Stowarzyszenia prof. Janowi Kmicie oraz powołało nowy Zarząd a także program prac na kadencję 2006-2008.

Zgodnie z ustawą z dn. 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U.2017.0.210) oraz ustawą z dn. 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U.2018.0.450), działalność Stowarzyszenia reguluje  STATUT. Najwyższą władzą Stowarzyszenia jest Walne Zebranie członków. Organem kierowniczym i wykonawczym jest Zarząd, a funkcję kontrolną pełni Komisja Rewizyjna. W ramach Stowarzyszenia działa Sąd Koleżeński. Kadencja organów Stowarzyszenia trwa 3 lata.

W jubileuszowym dla Uczelni 2005 roku powołano Kapitułę Odznaki „Wyróżniony Absolwent Politechniki Wrocławskiej”. Od 2015 jej funkcję przejęła Komisja ds. Odznaki „Wyróżniony Absolwent Politechniki Wrocławskiej”. Jej działalność jest określona przez Regulamin

Stowarzyszenie podejmowało różne inicjatywy dokumentujące historię uczelni i środowiska akademickiego.

Działalność wydawnicza

Stowarzyszenie podejmowało różne inicjatywy dokumentujące historię uczelni i środowiska akademickiego.

Działalność wydawnicza:

• wydawnictwa wspomnieniowe, dotyczące pierwszych lat organizacji i funkcjonowania Uczelni, będące potwierdzeniem fenomenu wyjątkowo głębokiej wspólnoty akademickiej studentów i nauczycieli akademickich,
• stymulowanie powstania wydawnictw dokumentujących postaci i zdarzenia ważne dla wydziałów Politechniki, przygotowywane również przez społeczność absolwentów organizujących zjazdy koleżeńskie,
• współdziałanie w przygotowaniu opracowań jubileuszowych z okazji 50-lecia Politechniki Wrocławskiej oraz wydawnictwa okolicznościowego, dokumentującego działalność wrocławskiego środowiska akademickiego w latach 1945-2005, widzianego przez pryzmat szkół naukowych, twórców i ich uczniów.
• w
• wnioskowanie i opiniowanie kandydatów do tytułu „Zasłużony dla Politechniki Wrocławskiej”, których nazwiska są umieszczane na specjalnej tablicy w holu głównym Uczelni,
• wnioskowanie i opiniowanie kandydatur osób do nadania ich nazwisk salom lub budynkom Uczelni; dzięki tej inicjatywie na dziedzińcu Politechniki powstał Skwer Dionizego Smoleńskiego, pierwszego rektora (1951-1960) samodzielnej już uczelni i Jego pomnik, zaś w holu głównym – tablica pamiątkowa. Odrestaurowano również tablicę poświęconą pamięci pierwszego Prorektora Politechniki Wrocławskiej, Profesora Edwarda Suchardy. W budynku C7 utrwalono w płaskorzeźbie postać Profesora Igora Kisiela. Dziedziniec wewnętrzny, swoiste atrium budynku A1, nosi imię Profesora Różyckiego, tam też stoi Jego pomnik wykonany z szarego piaskowca. Straż Akademicka Politechniki ma swą Aleję, a Grupa Naukowo-Kulturalna, od której przyjazdu do Wrocławia rozpoczął się akademicki rozdział w dziejach miasta – tablicę pamiątkową.
• kontakty z absolwentami:
  • Zjazdy Absolwentów
  • Ankietowanie uczestników zjazdów
  • Pomoc w odnawianiu utraconych kontaktów

Jednym z zasadniczych celów statutowych Stowarzyszenia jest podtrzymywanie więzi z absolwentami. Szczególne znaczenie Stowarzyszenie przywiązuje do kontaktów między absolwentami i absolwentów z Uczelnią. Dotyczy to zwłaszcza absolwentów I-go rocznika studiów, z rekrutacji 1945 roku i dyplomu otrzymanego w 1950 roku. Z inicjatywy Stowarzyszenia zorganizowano pierwszy zjazd rocznika 1945 w skali całej Uczelni, który odbył się w 1995 r., z przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego, prof. Ottonem Dąbrowskim (Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego), a drugi, z „odnowieniem dyplomu”, w dniach 7-8 lipca 2000 r., z przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego prof. Henrykiem Hawrylakiem (Wydział Mechaniczny). Kolejne spotkanie, w nieco uszczuplonym składzie, odbyło się w czerwcu 2005 roku.

Zasięgano również opinii absolwentów w kwestii ważnej dla uczelni, jaką jest stopień przygotowania do zawodu i po latach – ocena zdobytego wykształcenia. W latach 2002-2005 ankietowano ponad 800 uczestników zjazdów, przekazując wnioski władzom uczelni.

W latach 1990-1994 podtrzymywanie kontaktów z absolwentami i stypendystami oraz stażystami naszej Uczelni przebywającymi głównie za Atlantykiem, miało również nieformalny charakter, choć świetnie wpisywało się w artykuły statutu dotyczące celów Stowarzyszenia i sposobów ich realizacji. Począwszy od września 1990 roku informacje z Politechniki i o Politechnice rozeszły się w świat, w formie biuletynu, za pośrednictwem poczty elektronicznej w sieci komputerowej BITNET. Pomysłodawca i twórca Biuletynu Wrocławskiego, dr hab. inż. Marek Samoć z ówczesnego Instytutu Chemii Organicznej i Fizycznej, odpowiadał w ten sposób na prośbę osób pracujących głównie w USA, oczekujących na wieści z uczelni, miasta i kraju. Pierwszy numer Biuletynu Wrocławskiego, z datą 10 września 1990 r., informował o przyłączaniu naszej uczelni do sieci komputerowej, o dyskusjach toczących się na Politechnice nad nową ustawą o szkolnictwie wyższym, o tytułach i stopniach naukowych, zbliżających się wyborach i sposobach finansowania badań oraz o ciekawych zmianach w mieście. Numery (wydano ich w ciągu czterech lat blisko 130) wychodziły w odstępie tygodniowym. Począwszy od listopada 1990 roku, w tworzeniu Biuletynu uczestniczyli i inni pracownicy instytutu; poszerzył się zakres tematów, pojawiły się nowe punkty widzenia. W maju 1991 roku, po wyjeździe dr. Marka Samocia za granicę Biuletyn Wrocławski redagowali i rozsyłali dr Aleksandra Lewanowicz i dr Paweł Misiak. Począwszy od 7 maja 1991 roku Biuletyn otrzymał nadtytuł „SOCJETY JOURNAL, Gazetka Towarzyska”. Kolportaż odbywał się za pośrednictwem listy dyskusyjnej Wroclaw@Plearn. Gazetka rozrosła się objętościowo, zyskała nowych czytelników, spoza Politechniki i spoza Wrocławia, a redakcja otrzymała imprimatur od ówczesnego rektora, prof. Andrzeja Wiszniewskiego. W szczytowym okresie miała blisko 150 prenumeratorów rozrzuconych po całym świecie: od Europy przez USA, aż po Australię i Wyspy Fidżi. Socjety Journal doczekał się także wzmianki w książce o Internecie napisanej przez Ala Gore’a.

Ostatni numer rozesłano w 2 grudnia 1994 roku.